Η νόσος Dupuytren ή ρίκνωση της παλαμιαίας απονεύρωσης οφείλεται σε προοδευτική ίνωση του υποδόριου ιστού της παλάμης, με τελικό αποτέλεσμα σχηματισμό ογκιδίων και ινώδους ταινίας, που οδηγεί σε σύγκαμψη των δακτύλων του χεριού. Συχνότερα συμβαίνει στον παράμεσο και το μικρό δάκτυλο.

Η νόσος προσβάλει συχνότερα τους ανδρες από οτι τις γυναίκες σε αναλογία 10/1, ενω στις μισές περιπτώσεις η βλαβη αφορά και τα δύο χέρια. Οι ασθενείς είναι συνήθως στην 5η έως την 7η δεκαετία της ζωής του, ενω η εμφάνιση της νόσου πρίν τα 40 έτη είναι σπάνια. Η αιτιολογίατης είναι άγνωστη, αλλά υπάρχει κληρονομική προδιάθεση και σχετίζεται μετην κατάχρηση αλκόλ ή την χρόνια λήψη αντιεπιληπτικών φαρμάκων. Το επαγγέλαμα δεν φαίνεται να έχει σχέση.

Οι ασθενείς στην αρχή προσέρχονται παραπονούμενοι για προοδευτική και αδικαιολόγητη ρίκνωση του δέρματος της παλάμης, ενώ σεπιό προχωρημένα στάδια έχουν εμφανή σύγκαμψη σε ένα ή περισσότερα δάκτυλα, με αποτέλεσμα να δυσκολεύονται στις καθημερινές τους δραστηριότητες.

• Θεραπεία

Η θεραπεία εκλογής της νόσου Dupuytren είναι χειρουργική. Στα αρχικά στάδια μπορεί κανείς να δοκιμάσει ασκήσεις διάτασης των δακτύλων και έγχυση κορτιζόνης στην περιοχή της βλάβης.

Ωστόσο σε προχωρημένα στάδια της ωόσου η χειρουργική αντιμετώπιση είναι επιβεβλημένη και συνίσταται σε μερική ή ολική εκτομή της παλαμιαίας απονεύρωσης και διατομή των μεγάλων χορδών.