Παρουσιάζεται κυρίως στις γυναίκες, ιδιαίτερα εκείνες που φορούν παπούτσια με ψηλά τακούνια ή μυτερά μπροστά. Παράγοντες που επηρεάζουν την εξέλιξη της νόσου είναι η πλατυποδία, το υπερβολικό βάρος ή αν υπάρχει μέλος της οικογένειας με το ίδιο πρόβλημα. Ο θύλακος και οι σύνδεσμοι που περιβάλλουν την άρθρωση χαλαρώνουν, ενώ συχνά και το μετατάρσιο μετατοπίζεται. Επίσης από τους συνδέσμους και τους τένοντες που περιβάλλουν την άρθρωση άλλοι τεντώνονται και άλλοι χαλαρώνουν τελείως, με αποτέλεσμα να δυσλειτουργούν.

• Συμπτωματολογία

Το μεγάλο δάκτυλο του ποδιού και συχνά και τα διπλανά παραμορφώνονται. Υπάρχει πόνος του οποίου η ένταση δεν είναι πάντα ανάλογη της παραμόρφωσης. Στην πλάγια επιφάνεια εμφανίζεται ένα εξόγκωμα, γνωστό ως κότσι, που δημιουργεί τριβή κατά την επαφή με το παπούτσι. Εάν το μεγάλο δάκτυλο αποκλίνει συνεχώς, μπορεί να βρεθεί κάτω από το διπλανό δάκτυλο που υφίσταται ανάλογη παραμόρφωση, η οποία μπορεί να οδηγήσει στη δημιουργία κάλου. Πόνοι επίσης μπορεί να εμφανιστούν στο πέλμα, στις κεφαλές των μεταταρσίων, λόγω της απουσίας επαφής του μεγάλου δακτύλου με το έδαφος κατά τη βάδιση.

• Διάγνωση

Η διάγνωση τίθεται από την κλινική εξέταση. Ωστόσο για να λάβουμε χρήσιμες πληροφορίες για την υποκείμενη παραμόρφωση και για να σχεδιάσουμε τη θεραπεία, είναι απαραίτητη η απλή ακτινογραφία του άκρου ποδός σε φόρτιση (στέκεστε όρθιος). Άλλες εξετάσεις όπως αξονική ή μαγνητική τομογραφία σπάνια χρειάζονται.

Δείτε το σχετικό βίντεο:

• Θεραπεία

Η θεραπεία της νόσου μπορεί να είναι συντηρητική ή χειρουργική. Ο σκοπός της συντηρητικής θεραπείας είναι η αντιμετώπιση του πόνου. Έτσι συνιστώνται η λήψη αντιφλεγμονωδών φαρμάκων, η χρήση ευρύχωρων υποδημάτων, που περιορίζουν τις τριβές με το “κότσι” και επομένως και τον πόνο, η εφαρμογή ειδικών πελμάτων, ανάλογα με την υποκείμενη πάθηση (όπως την πλατυποδία). Τέλος η φυσιοθεραπεία βοηθά σημαντικά στην ενδυνάμωση των μυών και των τενόντων των δακτύλων.
Ωστόσο, επειδή η συντηρητική θεραπεία δε διορθώνει την υποκείμενη παραμόρφωση, εάν ο πόνος είναι ιδιαίτερα έντονος και παραμένει παρά την εφαρμογή των συντηρητικών θεραπειών, η λύση εκλογής είναι η χειρουργική θεραπεία. Για τη συγκεκριμένη νόσο υπάρχουν πολλές διαφορετικές επεμβασεις, που όλες έχουν σαν στόχο την επαναφορά του μεγάλου δακτύλου και πιθανώς και των άλλων δακτύλων στο σωστό τους άξονα. Η επέμβαση πραγματοποιείται στο χειρουργείο και ανάλογα με το είδος της, μπορεί να γίνει με τοπική ή γενική αναισθησία.

Η μετεγχειρητική αποκατάσταση εξαρτάται από το είδος της επέμβασης, που έχει να κάνει με το είδος της προεγχειρητικής βλάβης και την εμπειρία του χειρουργού.