Ως κάταγμα ορίζεται η διακοπή της συνέχειας του οστού.

Η θραύση (σπάσιμο) ενός οστού μπορεί να προκύψει είτε από βίαιο τραυματισμό , είτε από την συνεχή καταπόνηση ενός οστού (κατάγματα κόπωσης) , είτε ως αποτέλεσμα άλλων παθολογικών καταστάσεων που αποδυναμώνουν την μηχανική αντοχή του οστού (οστεοπενία , οστεοπόρωση κ.α).

Η καταστροφή του οστού , προκαλεί πόνο αστάθεια , κινητικές δυσκολίες . Ορισμένοι μάλιστα τύποι καταγμάτων περιορίζουν ή και απαγορεύουν την κίνηση (π.χ. σπονδυλική στήλη κ.α.).

Η αντιμετώπιση ενός ή περισσότερων καταγμάτων απαιτεί έναν συνδυασμό βιολογικών και μηχανικών παραγόντων , προκειμένου ένα σπασμένο οστό να κολλήσει (πωρωθεί). Βασικό στοιχείο στην επιτυχημένη αντιμετώπιση ενός κατάγματος είναι σχεδόν πάντα η ακινητοποίηση  του οστού ,με τέτοιο τρόπο ώστε να εφάπτονται οι δυο επιφάνειες του κατάγματος. Προκειμένου να κολάσουν μεταξύ τους , δηλαδή να συγκεντρωθούν στην περιοχή οστεοβλάστες  (κύτταρα που δημιουργούν οστό) και ξεκινήσει η διαδικασία της δημιουργίας οστίτη ιστού.

Κατά την διαδικασία της πώρωση ενός κατάγματος δεν μας απασχολεί μονό η προσπάθεια μας να κολλήσει το κάταγμα , εξίσου σημαντικό αν όχι περισσότερο είναι να επιτύχει η πώρωση με το σωστό τρόπο στην σωστή μηχανική θέση , έτσι ώστε το σπασμένο οστό να συνεχίσει να επιτελεί ανατομικά και μηχανικά το ρολό του ,που επιτελούσε και πριν την θραύση.

Η συντηρητική αντιμετώπιση

Όλοι οι τύποι καταγμάτων δεν είναι οι ίδιοι , υπάρχουν ατελή κατάγματα (ρωγμώδη) και απαρεκτόπιστα καθώς και τύποι που είναι δυνατόν με κατάλληλους χειρισμούς να αναταθούν εξωτερικά και πολύ άλλοι τύποι. . Σε ορισμένους λοιπόν τύπους καταγμάτων η δυνατότητα  που μας δίνεται για να τα ακινητοποιήσουμε και να ελέγξουμε την φόρτιση που δέχονται ,είναι δυνατή και εκτός χειρουργείου.  Η συντηρητική θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει ακινησία , υποβοήθηση με πατερίτσες κ.α  μηχανικά μέσα.

Σημαντικό ρολό παίζει η διατροφή και άλλοι βιολογικοί παράγοντες (π.χ. κάπνισμα). Κατά την συντηρητική αντιμετώπιση ενός κατάγματος , ο θεράπων ιατρός ,μπορεί να χρησιμοποιήσει διάφορους κηδεμόνες σταθεροποίησης  για ένα κάταγμα καθώς και την χρήση γύψου.

Εφόσον η εκλογή της θεραπείας είναι η κατάλληλη και ο ασθενής ακολουθήσει πιστά τις ιατρικές συμβουλές ,η συντηρητική θεραπεία στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων εξελίσσεται απολυτά ικανοποιητικά και ο ασθενής θεραπεύεται πλήρως σε σχετικά συνάμα χρονικά διαστήματα.